وقتی صحبت از سرعت صفر تا صد کیلومتر بر ساعت تنها در 5.8 ثانیه می شود، به جز ماشین های گرانقیمت و مسابقه ای یاد چه چیزی ممکن است بیافتید؟ مطمئنا حتی احتمال هم نخواهید داد که صحبت از لوکوموتیو الکتریکی Re 620 است. البته اگر نیاز به جابجایی 800 تن بار بین کشورهای اروپایی با سرعت بالا را داشته باشید، حتما با این ترن برقی آشنا شده اید.
لوکوموتیوهای سری Re 620 در سالهای 1975 تا 1980 ساخته شده اند، اما هنوز توسط شرکت Gotthardbahn مشغول فعالیت در خطوط راه آهن سویس هستند و از Luzern سویس به Chiasso ایتالیا در رفت و آمد هستند. هم اکنون بیش از 88 از این ترن ها فعال و در حال کار هستند. این لوکوموتیو که قویترین ترن نوع خود در دنیا است بیش از 10500 اسب بخار قدرت داشته و توسط 6 محور حرکتی نزدیک به 398 کیلونیوتن نیروی موثر تولد می کند.
این قطار قدرتمند می تواند 800 تن بار را روی ریلی با شیب 2.6 درجه با سرعت 80 کیلومتر بر ساعت بالا بکشد. برای بارهای سنگین تر (تا 1300 تن) این ترن از موتور کمکی دیگر با قدرت 6320 اسب بخار Re 420?/?430 در ادامه موتور اصلی بهره می برد.
هنگامی که تونل اصلی Gotthardbahn در سال 2017 به اتمام برسد، Re 620 باید سالیانه بیش از 49.3 میلیون تن بار را با سرعت 140 کیلومتر بر ساعت بر روی خطوط راه آهن جابجا کند.

برای مبارزه با آلودگی محیط زیست طراحان لباس به تکاپو افتاده‌اند تا راه‌حل جدیدی برای کاهش استفاده از مواد شیمیایی برای تولید پارچه پیدا کنند. یکی از این راه‌حل‌های نوآورانه تولید پارچه از جنس شیر گاو است.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل از دویچه وله ، نرم و لطیف، دو ویژگی برجسته پارچه‌های از جنس شیر هستند که از سوی “آنکه داماسکه”، طراح جوان آلمانی اختراع شده‌اند. او همراه با همکارانش پس از پشت سر گذاشتن آزمایش‌های مختلف توانسته از پروتئین موجود در شیر گاو برای تهیه پارچه استفاده کند.

بنا بر گفته‌های داماسکه برای تبدیل ماده خام اولیه از شیر به صورت نخ از هیچگونه مواد شیمیایی استفاده نمی‌شود.

محافظ محیط زیست و مفید برای پوست

یکی از امتیازات پارچه‌های از جنس شیر این است که در تهیه آن منابع طبیعی به هدر نمی‌روند. به طور مثال برای تولید یک کیلوگرم نخ از جنس شیر تنها به دو لیتر آب نیاز است، در صورتی که برای تهیه تی‌شرت‌های متداول حدود 4100 لیتر آب مصرف می‌شود.
در عین حال این ابداع با توجه به عدم استفاده از مواد شیمیایی در روند تولید این الیاف، می‌تواند در کند کردن آلودگی محیط زیست نقش مؤثری ایفا کند.

داماسکه می‌گوید: «پروتئین موجود در پارچه‌هایی که از جنس شیر تهیه شده‌اند برای پوست مفید هستند.»

علاقه حوزه‌های مختلف صنعت به پارچه‌های از جنس شیر

این طراح 28 ساله در رشته میکروبیولوژی تحصیل کرده و با کمک شرکت ریسندگی برمن پروژه‌ای به نام “کومیلش” را پایه‌گذاری کرده است.

در حال حاضر در چارچوب این پروژه‌ هر ساعت دو کیلو نخ تولید می‌شود. اما هدف آنکه داماسکه تولید 70 کیلوگرم از این الیاف در عرض یک ساعت است.

ابداع داماسکه نه تنها نظر طراحان و دنیای مد را به خود جلب کرده، بلکه شرکت‌های اتومبیل‌سازی و صنعت پزشکی نیز نسبت به پارچه‌های از جنس شیرعلاقه نشان داده‌اند.

آنکه داماسکه از سنین کم به طراحی و دوزندگی علاقه داشته و در سن 19سالگی موفق می‌شود مارک متعلق به خود را به نام MCC پایه‌گذاری کند.

ماده اولیه برای تهیه نخ شیری “کازئین”، پروتئینی موجود در شیر و سفیده تخم ‌مرغ به صورت پودر است. قرار است که جنس مجموعه لباس‌های بهاری MCC برای سال آینده 30? از نخ شیری، 65? الیاف ویسکوز و 5? اسپاندکس (کش نخ) باشد.

آینده‌ای درخشان برای نخ از جنس شیر

مدت‌هاست که تولید پوشاک از جنس پنبه ارگانیک از برنامه‌های ثابت شرکت‌های بزرگ زنجیره‌ای تولیدکننده لباس مانند C&A و H&M است. به این ترتیب آنکه داماسکه با تولید پارچه‌های از جنس شیر احتمالا در بازار الیاف طبیعی پیشرفت چشمگیری خواهد کرد.

هایکه شویر از انجمن بین‌المللی اقتصاد الیاف طبیعی می‌گوید که در حال حاضر کمبود الیاف در بازار تولید پوشاک معضل بزرگی است و منجر به انفجار قیمت‌ها شده است. از این رو شویر تبدیل ماده‌ای مانند کازئین به الیاف آن هم با هزینه‌ای پائین را ایده‌ای بسیار هوشمندانه می‌داند.

پژوهشگران علوم پزشکی می گویند در تولید خون مصنوعی پیشرفت‌های تازه‌ای به دست آمده است. نه تنها آزمایش گلبول‌های قرمز مصنوعی بر روی یک بیمار با موفقیت همراه شد، بلکه آزمایش‌ پلاکت‌های مصنوعی در آزمایشگاه نیز تا کنون نتایج مثبتی به بار آورده است. 

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل از دویچه وله ، خون مایعی حیاتی برای بدن است. نیاز به خون به ویژه بعد از عمل‌های جراحی که با از دست دادن مقادیر زیادی خون همراه‌اند بیش از هر زمان دیگری حس می‌شود.

در بیماری‌هایی مانند سرطان خون (لوسمی یا لوکمی) نیز نقش خون پررنگ‌تر از هر زمان دیگر می‌شود. بیماران مبتلا به سرطان خون به دلیل کمبود پلاکت به انتقال پلاکت از طریق تزریق خون نیازمند هستند.

اما در برخی از بیماران سیستم ایمنی با تشکیل آنتی بادی در برابر ‌‌پلاکت‌های اهدایی از خود مقاومت نشان می‌دهد. نتیجه آن است که بدن بیمار خون جدید را نپذیرفته و بیمار به دلیل کمبود پلاکت‌(ترومبوسیت) دچار خونریزی شدید می‌شود.

پلاکت‌ یکی از اجزای خون است که در انعقاد خون و جلوگیری از خونریزی‌نقش عمده‌ای دارد.

دلیل واکنش سیستم ایمنی این بیماران آنتی‌ژن‌هایی است به نام HLA. در صورتی که پیوندگیرنده و اهداکننده دو آنتی‌ژن HLA متفاوت داشته باشند سیستم ایمنی فرد گیرنده فعال شده و عضو یا عناصر بیگانه را پس می‌زند.

پلاکت‌های مصنوعی

حالا که پای بشر بیشتر و بیشتر به سوی فضا باز می شود ناسا به فکر تامین اینترنت پرسرعت فضا هم افتاده و در حال آزمایش اینترنت 100 مگابیتی است که از طریق لیزر کار انتقال اطلاعات را انجام می دهد.

این سیستم جدید طی چند سال آینده تحت آزمایش قرار میگیرد و قرار است که اینترنت پر سرعت را به دورترین نقاط کهشکان راه شیری برساند.

محققین ناسا می گویند در حال حاضر برای انتقال اطلاعات با امواج رادیویی فعلی حدود 90 دقیقه طول می کشد تا تصاویر از مریخ به زمین برسند. اما با سیستم جدید لیزری این انتقال اطلاعات در کمتر از 5 دقیقه انجام می شود.

سیستم جدید از تعدادی تلسکوپ مخصوص، لیزر، آینه ها و ابزارهای محاسباتی ویژه استفاده می کند و ایستگاه های مخصوص دریافت این امواج در نقاط مختلف زمین برپا خواهد شد.

ناسا امیدوار است سیستم ارتباطی جدید بتواند به بهبود ارتباط بین فضانوردان و زمین و همچنین کنترل ربات های مریخ نورد کمک زیادی بکند و در عین حال این یک زیرساخت ارتباطی مهم برای برقراری تماس از فواصل بسیار دور به حساب می آید. احتمالا شما هم از وضعیت اینترنت فضانوردان خبر دارید؟

از طرف دیگر اینترنت لیزری اگر در عمل کارکرد مناسبی داشته باشد می تواند جایگزین اینترنت های ماهواره ای فعلی بشود که در حال حاضر زیاد هم پرسرعت به حساب نمی آیند.

کل دهی به پرتوی الکترون ها در چشمه های الکترونی ابرسرد


پژوهشگران در استرالیا چشمه نوینی از الکترون های سرد ساخته‌اند که می تواند برای تصویربرداری از ساختارهای بسیار ریز در مقیاس طول اتمی مفید باشد. چشمه که از اتم های ابرسرد استفاده می کند، می‌تواند پالس‌های الکترونی قوی و همدوس را با شکل های فضایی خاص –همانند علامت مرد خفاشی (Batman) در تصویر بالا- ارسال کند. بر پایه گزارش این گروه، چنین پالس‌هایی می‌توانند در تصویربرداری پراشی از مولکول‌های زیستی، ویروس‌ها و نانوساختارها به کار رود.

رابرت اسکولتن (Robert Scholten) و همکارانش در دانشگاه ملبورن، ابری از یک میلیارد اتم روبیدیم را با لیزر تا چند میلیونیوم درجه بالای صفر مطلق سرد می‌کنند. سپس دو پالس لیزر به اتم ها شلیک می‌شود. پالس اول اتم‌ها را به یک تراز برانگیخته الکترونی می‌فرستد. پالس دوم دقیقا انرژی کافی برای رها سازی الکترون‌ها را فراهم می کند و پالسی از الکترون های سرد با دمای 10 کلوین درست می‌کند. اگر به پالس اول با عبور نوز از یک مدولاتور فضایی شکل خاصی داده شود، می‌توان پالس‌های الکترونی با شکل‌های پیچیده و دلخواه ایجاد کرد.

این پالس‌های الکترونی با استفاده از میدان الکتریکی تا 1 کیلوالکترون ولت شتاب می‌گیرند و پیش از آشکارسازی، 21 سانتی‌متر حرکت می‌کنند. بر خلاف پالس‌های چشمه الکترونی معمول که به خاطر حرکت تصادفی الکترون‌ها به سرعت مبهم می شوند؛ این پالس‌ها تا هنگام آشکارسازی شکل‌شان را حفظ می کنند.

همدوسی بالای فضایی

چون پالس‌ الکترون شکل خودش را حفظ می کند، درجه «همدوسی فضایی» بالایی در راستای عمود بر مسیر حرکتشان دارند. همین امر آن‌ها را برای تصویربرداری پراشی، ایده ال می کند. به گفته اسکولتن، طول همدوسی عرضی در لحظه تولید حدود 10 نانومتر است. این فاصله برای تصویربرداری پراشی زیست مولکول‌های بزرگ و ویروس‌های کوچک، کافی است.

توانایی شکل دادن به پالس‌ها به محققان کمک می‌کند تا به شکلی موفق بر پدیده «گسترش کولن» فایق آیند که مانعی بنیادی در ایجاد پالس‌های الکترونی درخشان است. به این دلیل که الکترون ها بار الکتریکی یکسانی دارند، ذرات یکدیگر را می‌رانند و این باعث می‌شود تا همین‌طور که پالس حرکت می‌کند، گسترش یابد و شدت آن کم بشود. هر چند، اسکولتن می گوید اگر پالس با شکلی خاص- شدت بیضوی یکنواخت- ایجاد شود، می توان با استفاده از اپتیک استاندارد، الکترون‌ها را دوباره کانونی کرد و اثرات گسترش کولنی را جبران کرد.

توسعه گام به گام

اسکولتن سریعا اشاره می‌کند که ایده اصلی چگونگی ساخت پالس‌های شکل‌دار اتم‌های سرد، از سوی ادگار وردنبرت(Edgar Vredenbregt)، جام لویتن(Jom Luiten) و همکارانشان در دانشگاه فنی آیندهوون در هلند ارایه شده است. پژوهشگران هلندی علاوه بر توصیف نظری، بر روی چشمه‌های الکترونی کار کرده اند. اسکولتن می گوید: «ما همکاری بسیار نزدیکی با آن‌هاداریم. آن‌ها اکنون در حالت تطبیق روش هایی هستند که ما ساخته ایم و ما نمونه‌های مهندسی سامانه خود را برای آن ها می فرستیم. این کاری گام به گام است- ما نیز بر اساس تجربه و پیشنهاد‌های آن ها حرکت می کنیم.»

توماس کیلیان(Thomas Killian) از دانشگاه رایس- تگزاس می گوید:«این کار جدید را باید به عنوان چشمه‌ای بالقوه از الکترون ها دید که در عمل چیزی شبیه به میکروسکوپ پویشی الکترون ها است». او این کار را «جهشی بلند رو به جلو» در توسعه چشمه‌های دما-پایین و طول‌های همدوسی عرضی بلند برای الکترون‌ها می خواند. او می افزاید:«من امیدوارم که این کار، توسعه ابزارهای عملی را بر اساس این فناوری شتاب بخشد.»

به تازگی چهار تلسکوپی که در کنار هم مجموعه تلسکوپهای VLT واقع در رصدخانه جنوبی اروپا (اسو) در شیلی را می سازند به ستاره شناسان این امکان را داده اند که یک تلسکوپ مجازی 130 متری با چشم اندازی 50 برابر دقیقتر از چشم انداز تلسکوپ فضایی هابل را ایجاد کنند.

دانشمندان با کمک تصاویری که از این تلسکوپ مجازی به دست آوردند، انتقال فعال از یک ستاره به ستاره دیگر را در منظومه دوتایی SS Leporis (اس. اس. خرگوش) کشف کردند.

این محققان در این خصوص توضیح دادند: "اکنون می توانیم رصدهای چهار تلسکوپ VLT را با هم ترکیب و از آنها برای ایجاد تصاویر بسیار دقیقی استفاده کنیم. این تصاویر به حدی واضح هستند که نه تنها می توانیم ستارگانی که یکی به دور دیگری می چرخند را تماشا کنیم، بلکه می توانیم ابعاد ستاره بزرگتر را هم اندازه گیری کنیم."

منظومه غیرمعمول SS Leporis در صورت فلکی خرگوش قرار گرفته و از یک ستاره غول پیکر سرخ که در مدار اطراف یک ستاره داغتر می چرخد تشکیل شده است.

این دو ستاره عظیم سرخ از طریق سوخت هیدروژنی که میان آنها تبادل می شود با یکدیگر ارتباط دارند و درحال نزدیک شدن به هم هستند.

این دو ستاره هر 260 روز به دور یکدیگر می چرخند و در فاصله کمی بیشتر از فاصله میان زمین و خورشید از هم قرار دارند. ستاره بزرگتر و سردتر در یک چهارم از این فاصله گسترده شده است. بررسیها نشان می دهد از زمانی که این دو ستاره تا این حد به هم نزدیک شده اند، ستاره داغتر در حدود نیمی از جرم ستاره غول پیکر سرخ را بلعیده است.

دانشمندان در این خصوص توضیح دادند: "می دانستیم که ستاره دوم به طور کاملاً ویژه ای غیرمعمول است و از ماده ستاره دیگر تغذیه می کند. اما چیزی که اکنون کشف کرده ایم روشی است که انتقال جرم از طریق آن انجام می شود. این روش احتمالاً کاملاً متقاوت از مدلهایی است که در گذشته برای این سناریو فرض کرده بودیم."

براساس گزارش یونیورس تودی، مشاهدات اصلی نشان می دهند که ستاره غول پیکر سرخ در حقیقت کوچکتر از آن چیزی است که تاکنون تصور می شد. این مسئله، توضیح درباره اینکه این ستاره چگونه ماده خود را نسبت به ستاره همسایه اش از دست می دهد دشوار می کند.

در این راستا، این دانشمندان فکر می کنند که این ماده باید از ستاره غول پیکر منفجر شده باشد و همانند یک باد ستاره ای به همسایه داغتر رسیده باشد.

ضانوردان ایستگاه فضایی بین‌المللی در تازه‌ترین اطلاعات ارسالی خود، نمایی جالب از ماه بدر یک ماه پیش را ارسال کرده‌اند که به‌نظر می‌رسد در جو زمین غرق می‌شود. این پدیده، تصویری زیبا از پدیده شکست نور است.

پهن‌شدگی پایین ماه به‌دلیل شکست نور ماه در جو زمین اتفاق افتاده است. مشابه همین پدیده در زمان طلوع یا غروب ماه و خورشید در افق برای ناظر زمینی اتفاق می‌افتد و به آن اثر شکست می‌گویند. البته اثر شکست هم‌چنین باعث می‌شود جسم اندکی بالاتر از موقعیت واقعی خود دیده شود. به عبارت دیگر وقتی شما خورشید (یا ماه یا هر جسم سماوی دیگر) را در حال طلوع می‌بینید، آن جسم در واقعیت پایین‌تر از افق قرار دارد.

 محققان با کمک تلسکوپ کپلر موفق به کشف شواهدی از قلب ستاره‌های در حال مرگ شدند که می‌تواند به آنها در درک روند پیری و مرگ خورشید کمک کند

تلسکوپ فضایی کپلر یکی از موفق‌ترین پروژه‌های کنونی سازمان ناسا به شمار می‌رود اما نگریستن به درون قلب یک ستاره در حال مرگ برای این تلسکوپ موفق نیز دو سال زمان برده است.

گروهی از محققان دانشگاه لوون در بلژیک با تجزیه و تحلیل پالس‌های نوری مشهور به "ستاره لرزها" که از میان ستاره‌های سرخ متورم عبور می‌کنند، دریافتند هسته این ستاره‌ها 10 برابر سریع‌تر از سطح آنها می‌چرخد. درک چگونگی چرخش یک ستاره در اعماق ساختارش می‌تواند به دانشمندان در درک چگونگی روند کهنسال شدن ستاره‌هایی مانند خورشید زمین کمک کند.

سطح ستاره‌های غول پیکر سرخ چرخشی آرام دارند به طوری که تکمیل یک دور کامل شاید بیش از یک سال به طول بیانجامد اما محققان کشف کردند که هسته این ستاره‌ها سرعتی 10 برابر بیشتر از سطح‌شان دارد. خورشید نیز پیش از مرگش در حدود پنج میلیارد سال آینده به ستاره سرخ و غول پیکری تبدیل خواهد شد.

به گزارش خبرگزاری مهر، دانشمندان با استفاده از یافته‌های جدید اعلام کردند هسته‌های این ستاره‌ها یکبار در ماه به دور خود می‌چرخند. محققان امواجی که از میان ستاره‌ها عبور کرده و بر روی سطح درخشان ستاره‌ها به شکل تغییرات ریتمیک پدیدار می‌شوند را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند.

مطالعه بر روی این نوع از امواج لرزه شناسی نجومی نامیده می‌شود، مطالعاتی که می‌توانند شرایط حاکم بر قلب ستاره‌ها را که همواره از دید پنهان هستند، آشکار سازند.

محققان امواج مختلف بخش‌هایی متفاوت از ستاره را بررسی کرده و به واسطه مقایسه دقیق عمقی که امواج از آن به سطح سفر کرده‌اند، شواهدی را از سرعت چرخش و افزایش سرعت در هسته ستاره به دست آورند.

به گفته محققان این قلب ستاره‌ها است که روند تکاملی پیری و مرگ ستاره‌هایی مانند خورشید زمین را آشکار می‌سازد.