بناها و اماکن عجیب و باورنکردی در نقاط مختلف جهان به وفور دیده می‌شوند. بسیاری از این سازه‌ها به دلیل شکل و نوع معماری خود عجیب به نظر می‌رسند اما برخی دیگر به مرور زمان نمای و ظاهری باورنکردنی به خود می‌گیرند. نمونه‌هایی از مورد دوم را می‌توان در ساختمان‌ها یا بناهای کج جهان که معروف‌ترین آن‌ها بجر کز پیزا است مشاهده کرد. 

وقتی ساختمانی بر روی یک محل نه جندان محکم بنا شود این اتفاق خواهد‌افتاد. ساختمان شروع به کج شدن می‌کند و هر سال زاویه آن بیشتر و بیشتر می‌شود و هرچند ممکن است قرن‌ها زمان ببرد اما در نهایت در صورتی که تلاشی جدی برای ثبات آن انجام نشود فورخواهد ریخت.

این‌ها مسائلی است که در مورد این 11 برج اتفاق افتاده است.

دو برج بولونیا، ایتالیا
این دو برج در بین سال‌های 1109 و 1119 ساخته شده اند. برج بلندتر آسینلی( Asinelli) و برج کوتاه گاریسندا( Garisenda) نامیده می‌شود. برج آسینلی در حدود 319 فوت ارتفاع دارد. این دو برج برخورد رعد و برق، آتش سوزی، حملات و بمباران‌های جنگ جهانی دوم را تجربه کرده‌‌اند. برج گاریسندا که چندین بار در کتاب کمدی الهی دانته به آن اشاره شده است از قرن 14 به دلیل نرم‌شدن زمین شروع به کج شدن کرده است.

بیگ بن، انگلستان
برج ساعت پارلمان بریتانیا (که معمولا به عنوان بیگ بن شناخته می‌شود)، با توجه به اسنادی که به تازگی منتشر شده است، 0?26 درجه کج شده است. سطح شیب از سال 2003 به 0?9 میلیمتر در سال افزایش یافته و به نظر می‌رسد که تحولات زیرزمینی از جمله ساخت پارکینگ و گسترش مترو باعث این مشکل شده است.

برج کلیسای سورهوسن(Suurhusen)، آلمان
برج این کلیسا کج‌ترین برج در جهان است. زاویه برج پیزا معروف 1?22 درجه است اما زاویه این برج که در قرون وسطی در شمال غربی آلمان ساخته شده است در حال حاضر 5?193 درجه است. این کلیسا بر روی یک پایه ساخته شده از درخت بلوط بر روی یک منطقه باتلاقی بنا شد و زمانی که زمین خشک شد چوب‌ها دچار پوسیدگی می‌گردند و این باعث ایجاد شیب می‌شود. 

برج کلیسای فرانکن هوسن(Frankenhausen )، آلمان
این برج بر روی یک زمین ناپایدار ساخته شده است که حداقل از سال 1640 شروع به کج شدن کرده است. در سال‌های اخیر زاویه این برج به 4?8 درجه رسیده است. تلاش برای ایجاد ثبات در آن با شکست روبرو شده است و به نظر می‌رسد که برج این کلیسا به زودی سقوط خواهد کرد.

برج پیزا، ایتالیا
این برج بر روی خاک رس نرم ساخته شده و کج شدن آن فقط چند سال پس از ساخت آن شروع شد. پس از اتمام در سال 1350، با گذشت زمان زاویه این برج 16 هزار تنی مخاطره آمیز شد. در سال 1990 برای جلوگیری از فروپاشی آن حدود 2 میلیون پوند سرب در زیر یکی از اضلاع آن وارد کردند.

برج نویانسک(Nevyansk )، روسیه
این برج به دستور پتر کبیر در نیمه اول قرن 18 توسط آکینیفی دمیدوف( Akinfiy Demidov) معروف ساخته شده است. ارتفاع برج 57?5 متر از سطح زمین است. با توجه به اندازه‌گیری‌های اخیر، انحراف آن از قسمت بالای برج 2?2 متر است. تاریخ دقیق ساخت آن مشخص نیست اما با توجه به منابع تاریخی بین سال‌های 1721 و 1745 ساخته شده است.

برج بورانو ( Burano)، ایتالیا
قدمت این برج به قرن 15 بر می‌گردد و به دلیل نشست اتفاق افتاده در زمین مقداری کج شده است. مردم محلی به آن برج مست می‌گویند.

برج تورون( Torun)، لهستان
یکی از جذاب‌ترین و معروف‌ترین برج‌ها در لهستان که به عنوان بخشی از دیوار شهر در قرن 14، البته با عنوان یک برج راست ساخته شد. اما پس از خم شدن آن که احتمالا ناشی از ناپایداری زمین بوده است به یکی از جاذبه‌های توریستی تبدیل شد. انحراف آن در حال حاضر 146 سانتی متر است.

برج اود کرک (Oude Kerk)، هلند
این کلیسای قدیمی که در سال 1246 ساخته شده قدیمی‌ترین ساختمان در دلفت هلند است و برج در بین سالهای 1325 و 1350 به آن اضافه شده است. مردم محلی همواره ترس فرو ریختن این برج را داشته‌اند.

برج بدوم ( Bedum)، هلند
زاویه این برج هم بیشتر از برج پیزا است. برج پیزا با ارتفاع 55?86 متر حدود 4 متر متمایل شده اما این برج 35?7 متری 2?16 متر انحراف دارد. پس اگر هر دو برج ارتفاع یکسانی داشتند شیب بودم بیش از پیزا خواهد بود.

دروازه اروپا، برج دروازه پایتخت و استادیوم المپیک
آسمان خراش 520 فوتی دروازه آسمان ابوظبی، دارای 18 درجه شیب باور نکردنی است. این برج با عنوان متمایل‌ترین ساختمان ساخته شده توسط انسان در کتاب رکودهای جهانی گینس در سال 2010 نامگذاری شد. هسته آن برای اولین بار در جهان به صورت از پیش خمیده طراحی شده که شامل مقدار زیادی بتن تقویت شده با فولاد و همچنین 490 شمع 100 فوتی است. برج‌های مونترال رسما بلندترین برج جهان با ارتفاعی حدود 575?8 فوت است. برج‌های دوقلو دروازه اروپا نیز دارای شیب 15 درجه هستند.

دانشمندان دانشگاه ویتواترسرند در ژوهانسبورگ با همکاری باستان شناسان دانشگاه بوستون و پژوهشگران آلمانی کشف کردند که انسان حداقل از 77 هزار سال قبل بر روی تشک می خوابیده است. این درحالی است که تاکنون قدیمی ترین نمونه های تشکی که کشف شده بود 50 هزار سال جدیدتر از این نمونه های تازه کشف شده بودند.

این باستان شناسان در سایت “سیبودو گیویل” نمونه هایی از رختخوابها را یافتند که بین 80 هزار تا 75 هزار سال قبل در دروه پارینه سنگی میانه از گیاهان آروماتیک معطر ساخته شده اند.

این رختخوابها که با ساقه ها، نی ها و برگهای به هم فشرده ساخته شده اند توانسته اند یک تشک نرم و ضخیم را به وجود آورند.

گیاهانی که برای تهیه این رختخواب به کار رفته اند به روشی دقیق انتخاب شده اند. در حقیقت، این گیاهان برای مثال Cryptocarya woodii به دلیل اینکه ترکیبات آروماتیک تولید می کنند همانند نوعی حشره کش به کار می رود.
این نشان می دهد که انسانهای آن دوره ساکن آفریقا به خوبی با خواص گیاهان آشنا بوده اند و می توانسته اند در زمان خواب، حشرات و به ویژه پشه های حامل مالاریا را از خود دور کنند.

بررسیهای محل کشف این تشکها نشان می دهد که این سایت یک محیط خانگی بوده است که به فضاهای متفاوت سازگار با فعالیتهای متفاوت تقسیم شده بوده است.

نتیجه این کشف از اهمیت بالایی برخوردار است چون به باستان شناسان در درک بهتر رفتار و سازمان دهی زندگی روزانه انسانهای آن دوره که شبیه انسانهای مدرن بوده اند کمک می کند.

این باستان شناسان بین المللی که از سال 1998 مشغول حفاری در این سایت هستند و نتایج یافته های خود را در مجله ساینس منتشر کرده اند در سالهای اخیر توانسته اند در این سایت به کشفیات مهمی از جمله اولین شواهد چسب مایع که ترکیبی از خاک سرخ و رزین بوده است دست یابند. این یافته ها فرهنگ اولین انسانهای مدرن ساکن آفریقای جنوبی را نشان می دهند.

این تشکها نه تنها برای خواب بلکه به عنوان سطوحی برای کار کردن نیز به کار می رفته اند. بررسیهای میکروسکوپی نشان می دهد که ساکنان این سایت به صورت دوره ای در مدت کار خود این تشکها را عوض می کرده اند و از 73 هزار سال قبل به طور منظم آنها را احتمالاً برای دور کردن حشرات و آماده سازی سایت برای کارهای آینده می سوزانده اند.

یکی از مبتکران فیلیپینی با اختراع خود خانه های این افراد فقیر را به طور شگفت انگیزی نورانی  کرده است.

یکی از ساکنان حلبی اباد گفت مردم خوشحال شده اند زیرا بدون پرداخت هزینه های کلان برق نور دارند.

این ابتکار بسیار ساده است. برای ان از ورقه ای حلبی مواج استفاده می شود که در درون ان به اندازه بطری سوراخ شده است. سپس می بایست بطری پلاستیکی نوشابه را در این سوراخ قرار داد. سپس بطری با اب تصفیه شده و اندکی وایتکس(کلر) پر می شود. سپس این بطری روی سوراخی بر بام خانه های حلبی ابادها قرار می گیرد و به طور شگفت انگیزی این بطری در داخل اتاق نور تولید می کند. بطری در حقیقت نور خورشید را به داخل بازتاب می دهد اما شدت نور ان به اندازه لامپ پنجاه واتی است.

تا پایان سال قراراست دویست هزار بطری نورانی در حلبی ابادهای کشور قرار گیرد.

ایلاک دیاز طراح این بطریهای نورانی گفت ما می خواهیم  سالانه به یک میلیون نفر کمک کنیم. با این لامپها می خواهیم نشان دهیم که می توان با هزینه پایین و ضمن محافظت از محیط زیست، به مردم کمک کرد.

هر بطری خورشیدی کاهش انتشار هفده کیلوگرم دی اکسید کربن در سال می شود.

رئیس این شرکت به علت طرح مبتکرانه اش به نشست اب و هوا در دوربان افریقای جنوبی دعوت شده اس

روباتهای NAO پیش از این نیز به واسطه هوش و توانایی های خیره کننده خود به شهرت زیادی رسیده بودند و در حدود دو هزار روبات NAO با اهداف تحقیقاتی و آموزشی در سرتاسر جهان مورد استفاده مراکز افراد مختلف قرار دارند.

با این همه گروهی از محققان روباتیک با افزودن به توانایی های این روباتهای انسان نمای دوست داشتنی نسخه ای هوشمندتر از آنها را ارائه کرده اند. محققان موسسه روباتیک "آلدباران" که نسل جدید این روباتها را آماده کرده اند، امیدوارند روزی را ببینند که این روباتها به شیوه ای کارامدتر مورد استفاده انسانها قرار گیرند. توانایی های جدید این روبات، آن را از انطباق پذیری بالاتری برخوردار کرده و روبات را برای کمک رسانی و همکاری با کودکان اوتیسمی و سالمندان آماده کرده است.

ظاهر روباتهای نسل جدید NAO تغییری پیدا نکرده است و تغییرات این روبات درونی است. نسل جدید این روبات اکنون از توانایی محاسباتی بالاتری برخوردار است و توانایی های چند فعالیتی آنها به واسطه پردازشگر اتم 1.6 گیگاهرتزی آن بهبود قابل توجهی یافته است.

در عین حال قدرت بینایی NAO با استفاده از دوربینهای HD و توانایی در پردازش تصاویر مشاهده شده به صورت همزمان ارتقا پیدا کرده است. به این شکل قدرت شناسایی چهره و اجسام در این روباتها حتی تحت شرایط نوری متغییر نیز بهبود قابل مشاهده ای یافته است. از جمله دیگر قابلیتهای افزوده شده به این روبات می توان به حسگر صوتی، دو فرستنده و گیرنده فروسرخ، 9 حسگر لمسی و هشت حسگر فشار اشاره کرد. تمامی این ابزارها در کنار یکدیگر بر روی قدرت موقعیت یابی و مسیریابی روبات نیز تاثیرگذار بوده اند.

NAO از چهار میکروفن برخوردار است که به او امکان می دهد منبع اصوات را شناسایی کند. نرم افزار جدید تشخیص صوت در این روبات می تواند جملات را تشخیص داده و یا یک تک واژه را از کل واژه های یک جمله جدا کند. همچنین NAO در سخن گفتن به هشت زبان تسلط دارد و همراه خوبی برای مکالمه و گفتگو است.

همچنین افزوده شدن سیستم پیشگیری از برخورد اعضای بدن با یکدیگر، بهبود مکانیزم کنترل لمسی و الگوریتمی برای راه رفتن قابل انطباق با محیط به حفظ تعادل و دیگر مهارتهای حرکتی این روبات 59 سانتیمتری کمک بزرگی کرده است. در صورتی که انحراف شدیدی در زاویه حرکت روبات احساس شود تمامی فعالیتهای حرکتی روبات متوقف شده و روبات از اندامهای بدنش برای محافظت از خود در برابر ضربه ناشی از برخورد با زمین استفاده خواهد کرد.

بر اساس گزارش گیزمگ، محققان اکنون در حال تکمیل کردن محتوی آموزشی این روبات هستند تا روزی بتواند با دانش آموزان در تعامل باشد و یا از آن در کاربردهای مرتبط با سلامت فیزیکی بدن استفاده شود.

ارسال به کلوب

حتی ماهی ها هم راه می روند. درحقیقت، گروهی از دانشمندان دانشگاه شیکاگو موفق شدند درحالی که یک ماهی ساکن آبهای شیرین که "ماهی ریه دار آفریقایی" نام دارد مشغول راه رفتن بر روی باله های نازک پشتی (باله های لگنی) خود بود از آن فیلمبرداری کنند.

این تیم تحقیقاتی با صبوری بالایی از رفتار این ماهی که با نام علمی Protopterus annectens شناخته می شود و در سنگال زندگی می کند تصویربرداری کردند. این ماهی همانطور که از نام آن پیدا است دارای ریه است و می تواند از هوا تنفس کند.

ماهی های ریه دار، منشای بسیار قدیمی دارند و اعتقاد بر این است که از 400 میلیون سال قبل در زمین ساکن هستند. به همین دلیل از این ماهی با عنوان "فسیل زنده" یاد می شود.

این ماهی قادر است بر عمق باتلاقی زیستگاه خود چند قدمی راه برود. اما دانشمندان از دیرباز نسبت به این توانایی تردید داشتند.

اکنون زیست شناسان آمریکایی توانستند به یک اثبات قطعی در این مورد دست یابند. این محققان با نصب دوربینهای ویدیویی بر روی وانی که نمونه هایی از Protopterus annectens را داخل آن گذاشته بودند توانستند از راه رفتن عجیب این ماهی بر روی باله های پشتی خود فیلم تهیه کنند.

این فیلم نشان می دهد زمانی که ماهی راه می رود، حرکت باله های پشتی به صورت تناوبی و همانند حرکت پاهای انسانی است که کفشهای غواصی پوشیده است. اما زمانی که ماهی جهشهای کوچکی بر می دارد هر دو باله باهم حرکت می کنند.

براساس گزارش RedOrbit ، رفتار این ماهی قدیمی نشان می دهد که توانایی راه رفتن چندین میلیون سال قبل از اینکه اولین حیوانات خشکی با چهار پای خود بر روی زمین راه بروند در واقع در زیر آب آغاز شده است.

این بررسی همچنین نشان می دهد فسیلهایی که تاکنون تصور می شد متعلق به چهارپایان اولیه است احتمالاً مربوط به اجداد اولیه ماهیان ریه دار هستند.

این محققان در این خصوص توضیح دادند: "ما دریافتیم که حیوانات آبزی با ریخت شناسی کاملاً متفاوت که چهارپا نیستند می توانند الگوهای راه رفتن بسیار مشابه راه رفتن حیوانات ساکن خشکی داشته باشند."

بررسیهای این فیلم نشان می دهد که این ماهی ها عادت دارند از باله های (پاهای) پشتی برای جلوکشیدن بدن خود استفاده کنند.

این درحالی است که باله های جلویی که از نظر آناتومیکی شبیه به باله های پشتی هستند در این جابجایی حرکتی نقشی ندارند.

به گفته دانشمندان این سرعت چرخش به قدری زیاد است که این ستاره به دلیل نیروهای گریز از مرکز نزدیک به انفجار است.

این یافته‌ها توسط اخترفیزیکدانان آمریکایی از رصدخانه‌ای در شیلی انجام شده که در آن یک پژوهش برای شناسایی سنگینترین و درخشانترین ستارگان در سحابی رطیل در حال انجام است.

سحابی رطیل، محدوده‌ای از یک منطقه شکل‌گیری ستارگان در کهکشان ابر ماژلانی بزرگ در فاصله 160 هزار سال نوری از زمین است.

این ستاره که VFTS 102 نام دارد، بسیار داغ و درخشان بوده و 100 هزار برابر درخشنده‌تر از خورشید است.

به گفته این تیم تحقیقاتی، این ستاره از گذشته‌ای خشن برخوردار بوده و از سیستم دو ستاره‌یی در پی انفجار ستاره دیگر به فضا پرتاب شده است.

این رصدها در تلسکوپ بسیار بزرگ رصدخانه جنوب اروپا در شیلی انجام شده است.

به گفته دانشمندان، ستاره‌ها در پی یک رقص کیهانی با ستاره‌ای دیگر و در فاصله بسیار نزدیک که منجر به خالی کردن گاز توسط نیروی گرانش از سطح آن می‌شود، به این چرخش سریع می‌رسند. این گاز بر روی ستاره دیگر فرود آمده و جرم و سرعت آنرا افزایش می‌دهد.

این ستاره نه تنها به دلیل سرعت بالای آن، بلکه به دلیل دور شدن آن از ستارگان دیگر با سرعتی در حدود 30 کیلومتر در ثانیه، غیرمعمول به شمار می‌رود.

این ستاره در نزدیکی یک تپ‌اختر و باقیمانده یک ابرنواختر قرار گرفته که شبیه به یک سیاره قرمز دیده می‌شود.