«هر گردی گردو نیست» و «تا نباشد چیزکی مردم نگویند چیزها» دو ضرب المثلی هستند که باعث جنگ میان طرفداران و مخالفان بشقاب پرنده‌ها شده اند. طرفداران این پرندگان گرد، معتقدند حتما آن‌ها وجود دارند که تا به امروز هزاران خبر و شایعه در موردشان شکل گرفته است و مخالفان نیز ‌می‌گویند دلیل نمی‌شود به هر جرم ناشناخته ای که در آسمان مشاهده ‌می‌شود لقب بشقاب پرنده اعطا کنیم!

از گذشته تا به امروز

در اسناد تاریخی به صورت واضح مطلبی درباره بشقاب پرنده‌ها دیده نشده است. مواردی که گمان ‌می‌شود در کتب تاریخی به عنوان بشقاب پرنده از آن‌ها نام برده شده‌ اغلب پدیده‌های آسمانی مانند عبور شهاب سنگ، صاعقه و غیره بوده است. البته برخی باستان شناسان در گوشه و کنار جهان اشکالی را به عنوان بشقاب پرنده معرفی کرده اند که در مقابل، مخالفان هم شعار «هر گردی گردو نیست» را فریاد زده اند!
 بشقاب‌های پرنده همیشه در طول تاریخ به عنوان یکی از نکات مرموز برای بشر مطرح بوده اند. اما جالب است بدانید که آن‌ها تنها در حدود صد سال است که این چنین بر سر زبان‌ها افتاده اند. کافیست زمانی را تصور کنید که آسمان بستر موشک‌ها و هواپیماهای جنگده کشورهای مختلف دنیا شده بود. از گذشته تا آن زمان درباره بشقاب‌های پرنده صحبت‌هایی به میان ‌می‌آمد اما هیچ گاه بحث این پرندگان ناشناخته تا این حد در بین مردم و از آن مهم تر سیاستمداران و سران کشورها رسوخ نکرده بود. علت قوت گرفتن شایعه وجود بشقاب‌های پرنده در آن دوران در میان مردم فقط یک نکته بود: «وقتی بشر ‌می‌تواند در آسمان پرواز کند پس موجودات فرازمینی نیز حتما این قدرت را خواهند داشت!»
کاسه یا بشقاب؛ مسأله این است!
اصطلاح عامیانه «بشقاب پرنده» معمولاً به شی ای پرنده و ناشناخته گفته ‌می‌شود که  شبیه به یک کره است و هیچ بال و چرخی هم ندارد. شکل‌های رایج آن در مواردی که گزارش شده است، شبیه به یک دیسک (DISK)، بشقاب، توپ راگبی، دوک و اشیائی مشابه بوده است. معمولا افرادی که شاهد این کاسه‌بشقاب‌های پرنده بوده اند معتقدند آن‌ها به سرعت به دور خود ‌می‌چرخند و رنگ‌های مختلفی از خود ساطع ‌می‌کنند. اگر فیلم‌ها و کارتون‌هایی که با این مضمون ساخته شده است را نیز مرور کنید اکثر قریب به اتفاق سفینه‌های بیگانه با الهام از این ساختار به تصویر کشیده شده‌اند.
بشقاب پرنده، هواپیما در دو کفه ترازو
اشیا پرنده ساخته شده توسط انسان، همگی ساختار ایرودینامیک دارند، به این معنی که شبیه پرندگان هستند و نشانه‌هایی از بال و دم در آنها مشهود است، اما شکل هندسی بشقاب پرنده‌ها فاقد حالت ایرودینامیک است و اکثراً شکلی مدور و به حالت قرینه دارند.
بشقاب پرنده‌های توصیف شده، اغلب با نور شدید در شب همراه‌اند و در رادارها نیز چند برابر بزرگتر از اندازه واقعی دیده ‌می‌شوند که گفته ‌می‌شود این امر نشانه بزرگی میدان الکترومغناطیسی پیرامون آن‌هاست، در حالی که اشیاء پرنده ساخت دست انسان اکثراً بدون تولید نور و رادار گریز طراحی ‌می‌شوند. از سویی بشقاب پرنده‌ها بی صدا پرواز ‌می‌کنند ولی هواپیماهای ملخ دار و جت‌ها به هنگام پرواز صدای مخصوص به خود را دارند.
چرا بشقاب پرنده‌ها گیر نمی‌افتند
در همه گزارش‌هایی که پیرامون مواجه‌ی یک هواپیمای جنگی با بشقاب پرنده منتشر شده است هیچ گاه هواپیماهای ساخت بشر نتوانسته‌اند آن‌ها را منهدم کنند. گویا فضایی‌ها از توانایی هواپیماهای مدرن ساخت انسان‌ها کاملا با خبر هستند و به خلبانان خود توصیه کرده اند فاصله خود را با اسلحه هواپیماها و توپ‌های ضد هوایی حفظ کنند!. ادعا می شود بعضی از کسانی که به بشقاب‌های پرنده خیلی نزدیک شده اند، در معرض آثار رادیواکتیو قرار گرفته اند. پس حواستان باشد اگر یکی از این اشیاء سر راهتان قرار گرفت، خیلی به آنها نزدیک نشوید!
بشقاب پرنده؛ از واقعیت تا خیال

با چه چیزهایی اشتباه گرفته ‌می‌شوند؟
تا اینجا، بشقاب پرنده‌ها را بر اساس مطالبی که در پایگاه‌های اینترنتی، مجلات، کتاب‌ها و میان مردم رایج است توصیف کردیم. اما بیایید نگاهی دقیق تر به این قضیه داشته باشیم. معمولا اکثر بشقاب پرنده‌های مشاهده شده، اجسام متداولی مانند هواپیما، بالن و یا اجرام نجو‌می‌ از قبیل شهاب سنگ‌ها یا سیارات درخشان بوده اند که به سبب نا‌آشنا بودن با صورت ظاهری آن‌ها، نام بشقاب پرنده را بر روی آنها گذاشته ایم.

از جمله مواردی که ممکن است با بشقاب پرنده‌های واقعی (!) اشتباه گرفته شوند ‌می‌توان به موشک‌های پرتاب شده توسط هواپیما، ماهواره‌های برخاسته از زمین، شهاب سنگ‌ها و قطعات خرد شده آنان که با انعکاس نور خورشید روشن دیده می‌شوند، روشن شدن ابرهای ارتفاع پایین توسط خورشید، نورهای رنگارنگ حاصل از سوختن ماهواره‌ها در جو، گلوله‌های نورانی بکار رفته در صنایع نظامی، هواپیماهایی که فرود آمدنشان را علامت می‌دهند، بالون‌های آزمایش، کره‌های درخشان یا قرص‌های براق و روشن حاصل از انعکاس نور توسط سطوح خارجی هواپیماهای مدرن، دنباله بخار هواپیماها، سطح بالون‌های آزمایشی و هر سطح صیقل داده شده،‌ هاله نورانی اطراف خطوط سیم‌های انتقال برق فشار قوی در اثر احاطه شدن با کریستال‌های یخ در زمستان، سیارات، ستاره‌های درخشان، سراب نوری و غیره اشاره داشت.
قبول داریم که ممکن است بعضی از این موارد خیلی خنده دار به نظر برسد اما تک تک آن‌ها به دفعات اتفاق افتاده است. حال اگر فکر ‌می‌کنید بعضی از این نکات، خیلی ساده به نظر ‌می‌رسند ادامه مطلب را بخوانید.
یک توجیه جالب
دانشمندان معتقدند گاهی سلول‌های سطح چشم می میرند و از آن جدا شده و در مایع خارج چشم شناور می شوند. درست مثل وقتی که در حال استراحت اجسا‌می ‌را می بینیم که با حرکت مردمک چشم از این سو به آن سو می روند. ممکن است این اشیای ناشناس و خارجی نیز چنین حالتی داشته و واقعاً وجود نداشته باشند.
البته نمی توان به این سادگی دیدن اشیای پرنده را توجیه کرد اما ممکن است تعدادی از این میلیون‌ها گزارش مربوط به خطای دید باشد. به این خطای چشم «فلوتر» یا «مگس پران» نیز می گویند.
(در مبحث رویت هلال هم اصطلاحی وجود دارد به نام «توهم هلال».  هنگا‌می‌که رصدگران هلال برای رصد هلال نازک اول ماه آسمان را کنکاش ‌می‌کنند در اثر عوامل مختلف ممکن است به نظرشان بیاید که هلال را دیده اند در صورتی که اصلا هلالی وجود نداشته است!)
هواپیماهای جاسوسی و سیاره زهره، متهمان ردیف اول
هواپیماهای جاسوسی و بدون خلبان یکی از مواردیست که مردم جهان آن‌ها را به دفعات به جای بشقاب پرنده گزارش داده اند. این اشیای پرنده اغلب به شکلی طراحی شده اند که برای مردم عجیب به نظر ‌می‌رسند. از طرف دیگر هواپیماهای بدون خلبان به دلیل شرایطی که دارند درصد سقوط بسیار بیشتری نسبت به سایر پرندگان مصنوعی دارند و همین باعث ‌می‌شود که در مناطق دورافتاده شهری گزارشات بسیاری از سقوط یک بشقاب پرنده یا مشاهده آن ارائه شود.
سیاره زهره نیز به دلیل درخشش خیره کننده ای که دارد با بشقاب پرنده‌ها اشتباه گرفته ‌می‌شود. به دلیل قرار گیری مدار این سیاره درون مدار زمین، ما همیشه زهره را در کنار خورشید و یا به عبارتی به هنگام غروب و طلوع خورشید ‌می‌بینیم. زهره بعد از ماه درخشنده ترین جرم آسمان به شمار ‌می‌آید که در شرایطی که وضعییت رصدی آن مناسب است تلالو خیره کننده اش باعث تعجب مردم عادی ‌می‌شود.
چه چیزی از این جذاب تر؟
اگر قرار باشد مردم جهان را سرگرم موضوعی کنیم به نظر شما چه چیزی جذاب تر از بشقاب پرنده وجود خواهد داشت. شما ‌می‌توانید با ارائه آمارهای مختلف غیر رسمی، صورت مسأله را برای مردم جهان مطرح کنید، با فیلم‌های جذاب خود آن را برای مردم به صورت نامحسوس جا بیاندازید، با ارائه مستندهای مختلف و اخبار و شایعه آن را در مغزشان تثبیت کنید و سرانجام به مقصود خود برسید.
هیچ کس نمی‌تواند به طور کامل وجود یا عدم وجود موجودات فرازمینی را اثبات یا رد کند اما قطعا اظهار نظرهای ساده لوحانه درباره بشقاب پرنده‌ها در هیچ محفل علمی‌ای مورد پسند نیست.