تیمی از محققان با همکاری دانشگاه فنی ماساچوست برای اولین بار موفق به شناسایی عنصر تلوریوم در سه ستاره با قدمت نزدیک به 12 میلیارد سال شده‌اند.
کشف این عنصر نادر در ستارگان از نظریه منشأگیری تلوریوم و دیگر عناصر سنگین از یک گونه بسیار نادر ابرنواختر در فرایند سریع همجوشی هسته‌ای حمایت می‌کند.
حدود 13.7 میلیارد سال قبل، جهان تنها از هیدروژن، هلیوم و رگه‌هایی از یتیوم ساخته شده بود و تنها در 300 میلیون سال بعد بود که ستارگان اولیه به وجود آمدند. ورود این اجسام منجر به تولید عناصر شیمیایی جدید در جهان شده و از آن پس در پی انفجار ابرنواخترها میزان کربن، اکسیژن، آهن و دیگر 94 عناصر طبیعی افزایش یافته است.
محققان با استفاده از داده‌های طیف‌سنج هابل که نور را از ستاره جدا می‌کند، به بررسی ترکیب شیمیایی سه ستاره درخشان در فاصله چند هزار سال نوری پرداختند. در صورت وجود عنصری در یک ستاره، اتمهای آن به جذب نور ستاره در طول موجهای خاص می‌پردازند. این دانشمندان در مشاهدات خود موفق به شناسایی نشانه‌هایی در طیف فرابنفش شدند که با میزان جذب نور طبیعی تلوریوم منطبق است.
کشف صورت گرفته بدین معنی است که این عنصر سنگین در حدود 12 میلیارد سال قبل ایجاد شده است. همچنین میزان دیگر عناصر سنگین از جمله باریم و استرونتیوم نیز در هر سه ستاره به یک اندازه وجود داشت.
این امر احتمال درست بودن نظریه منشأ ابرنواختری این عناصر را در زمین افزایش می‌دهد. طبق پش‌بینی‌های نظری، عناصر سنگین‌تر از آهن احتمالا به عنوان بخشی از هسته تخریب شده یک ابرنواختر به وجود آمده‌اند که در آن هسته اتمی با میزان زیادی از نوترونها در یک فرایند همجوشی هسته‌ای با هم برخورد می‌کنند.
ستاره‌شناسان و فیزیکدانان اتمی برای شناسایی تاریخ کیهانی عناصر در 50 سال گذشته به مدلسازی این فرایند سریع پرداخته‌اند. در این اکتشاف، میزان عناصر موجود در ستاره‌ها با نمونه‌های پیش‌بینی شده در این نظریه منطبق بودند.
اکنون این دانشمندان در حال بررسی برای امکان وجود دیگر عناصر سنگین از جمله سلنیوم در فضا هستند.
