این جایزه 100 هزار دلاری برای بررسی سه تکنیک لیزری برای انجام آنچه تاکنون موضوع آثار علمی تخیلی بوده است به کار گرفته خواهد شد.تاکنون چندین طرح اشعه های بالابرنده در نشریات علمی چاپ شده است اما هنوز هیچ کدام عملی نشده است.ناسا چندین دهه است که ماموریت هایی را برای جمع آوری نمونه هایی از سطح یا اتمسفر سیارات راهی سایر کرات یا سیارک ها می کند.اگر شیوه جمع آوری لیزری عملی شود در این ماموریت ها به کار خواهد آمد.

دکتر پال استایسلی دانشمند ناسا می گوید که این رویکرد نه تنها جنبه علمی ماموریت ها را بهبود می بخشد از خطر آنها هم می کاهد.گروه آقای استایسلی در مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا جایزه 100 هزار دلاری برای این تحقیقات را دریافت کرده است.او می گوید که به تله انداختن ذرات با کمک لیزر مساله ای خیالی یا ورای دانش فنی موجود نیست.

این تیم سه گزینه ممکن را برای به دام انداختن و جمع آوری مواد نمونه توسط فضاپیماهای مدارگرد یا توسط واحدهای فرود بر سیارات شناسایی کرده است.یکی از آنها تطبیقی از یک پدیده شناخته شده به نام "موچین نوری" است که در آن اشیا در نقطه تمرکز یک یا دو اشعه لیزر به تله می افتند.با این حال این رویکرد برای آنکه عملی شود نیازمند وجود اتمسفر در اطراف سیاره است.دو شیوه دیگر بر اشعه های لیزری با شکل خاص استوار است.این تیم به جای استفاده از اشعه ای که شدت آن در میانه به اوج می رسد، درحال تحقیق درباره دو گزینه دیگر است: اشعه سولنوید و اشعه بسل.

نقاط اوج شدت امواج در این دو نوع اشعه متفاوت است.دانشمندان قبلا خواص "بالابرندگی" اشعه سولنوید را در آزمایشگاه ثابت کرده اند.اما قدرت بالابرندگی اشعه بسل هنوز به طور تجربی ثابت نشده است.دکتر استایسلی توضیح داد که در هر سه مورد اثر جمع کنندگی کم است اما در برخی موارد می تواند از سایر شیوه های موجود در جمع آوری ذرات پیشی بگیرد.به گفته او مشکل تکنیک های جاری هزینه بالا و برد کوتاه است.ناسا امیدوار است که چنین سیستمی در آینده بر فضاپیماهای مدارگرد یا واحدهای فرود تعبیه شود.