نتایج بررسیهای دانشمندان آمریکایی نشان می دهد که حتی خشن ترین توفانهای خورشیدی نیز می توانند برای زمین بی ضرر باشند.

به گزارش خبرگزاری مهر، گروهی از پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا در لس آنجلس به نتایجی دست یافتند که می تواند توضیح دهد چرا توفانهای خورشیدی روزهای اخیر که خشن ترین موارد ثبت شده از سال 2005 هستند هیچ مشکلی در سیستمهای مخابراتی ایجاد نکردند و تنها یک سری از زیباترین و تماشایی ترین شفقهای قطبی را شکل دادند.

این محققان کشف کردند که در مدت توفانهای ژئومغناطیسی همیشه تندبادهای خورشیدی، ذرات باردار را به طرف زمین نمی رانند، بلکه به دفعات می توانند این ذرات را از سیاره ما دور و به طرف فضای بین سیاره ای هدایت کنند.

در مدت "انفجار توده تاجی" (CME)، خورشید بخشهایی از لایه خارجی تر اتمسفر خود را در فضا پراکنده کرده و توده ای از ذرات باردار را تولید می کند که می توانند با میدان مغناطیسی زمین برخورد کنند و منجر به توفانهای ژئومغناطیسی شوند.

این تندبادهای خورشیدی اثر خاصی روی کمربند تشعشعی"وان آلن" می گذارند. کمربند "وان آلن"، دو منطقه به شکل پیراشکی است که در اطراف زمین می چرخند و غنی از الکترونهای قاتل هستند. الکترونهای قاتل، ذراتی با شارژ انرژی بالا هستند.

براساس گزارش نیچر، اما این پدیده نه تنها همواره رخ نمی دهد بلکه بارها دیده شده که در زمان اوج یک توفان ژئومغناطیسی، الکترونهای حاضر در کمربند وان آلن به روش قابل توجهی کاهش می یابند.

تاکنون، کسی نمی دانست این الکترونهای قاتل گمشده به کجا می روند. اکنون این دانشمندان با کمک 11 ماهواره ناسا توفان ژئومغناطیسی که 6 ژانویه رخ داد را رصد کردند و توانستند الکترونهای "فراری" را ردیابی کنند.

این بررسیها نشان داد که باد خورشیدی، این الکترونها را به سمت فضای بین سیاره ای می راند.