پس از مدت‌ها انتظار، کاوشگر دوونیم میلیارد دلاری ناسا توسط راکت Atlas 5 به فضا پرتاب شد. برنامه‌ریزی دانشمندان ناسا برای طراحی و ساخت روباتی در اندازه یک ماشین که به جدیدترین فناوری‌های فوق‌پیشرفته روز دنیا مجهز است از هشت ماه پیش آغاز شده بود. به گفته دانشمندان ناسا، یکی از لحظه‌های مهم این ماموریت، زمانی خواهد بود که این کاوشگر بتواند مجموعه‌ای از مولکول‌های کربنی مربوط به ترکیب‌های آلی پیچیده مثل آمینواسیدها را پیدا کند.
این سفینه بدون سرنشین، برای تحقیق درباره امکان زندگی در سیاره سرخ راه فضا را در پیش گرفت و رفت تا به وظیفه اصلی خود که ارزیابی وضعیت آب و هوا در مریخ و بررسی امکان زندگی باکتری‌ها در آب و هوای این سیاره عنوان شده است، بپردازد.
پس از برنامه «وایکینگ» در دهه هفتاد میلادی،این نخستین ماموریت سازمان فضایی آمریکا برای پاسخگویی مستقیم به این پرسش قدیمی پیرامون امکان وجود زندگی در سیارات دیگر است.
حاصل تلاش‌های این دانشمندان کیوریاسیتی (کنجکاوی) نام گرفت که حدود 9 ماه در راه رسیدن به سیاره بهرام خواهد بود تا در نهایت آن طور که برنامه‌ریزی شده در دهانه Gale Crater ـ یکی از عمیق‌ترین گودال‌های مریخ ـ فرود بیاید.
کیوریاسیتی یک کاوشگر بزرگ، قوی و تنومند است که به دانشمندان کمک می‌کند تا دانش خود را در مورد سیاره سرخ افزایش دهند.
وزن این ماشین در حدود 900کیلوگرم است و دارای هفت بازوی روباتیک 2.1 متری است که روی هرکدام از آنها ابزارهایی متفاوت از جمله مته‌هایی نصب شده است که می‌توانند از حدود پنج سانتی‌متری عمق یک سنگ، نمونه‌برداری کنند.
کاوشگر کنجکاوی همچنین حاوی دو کیت آزمایشگاهی است که با آنها می‌توان نمونه‌هایی از سنگ، خاک و حتی اتمسفر مریخ را آزمایش کرد.
در عین حال یافتن ترکیب‌های پیچیده آلی به معنای وجود حیات در مریخ نیست، چرا که این مولکول‌های کربنی می‌توانند منشا غیرزیستی داشته باشند اما چنین کشفی می‌تواند کمک کند تا دست‌کم بدانیم که آیاپیش‌شرط‌های لازم برای وجود حیات در سیاره بهرام وجود دارد، داشته است و یا اصلا باید از خیر حیات مریخی گذشت؟
